Απέναντι απ το φεγγάρι
4/1/24
Στους ηλιοστάλαχτους
κήπους της καρδιάς σου
να μας ψάξεις ,
πίσω από σκιές
να μας ψάξεις,
ίσως και στην πίσω μεριά
του φεγγαριού ,
τα χειμωνιάτικα βράδια
και αν δεν μας βρεις;
Να συνεχίσεις
στις παγωμένες ανάσες
τα πρωινά
που τ αστέρια κρύβονται
στον ουρανό,
πίσω από την μέρα ,
μέσα στις ασημιές δροσοσταλίδες ,
ίσως στα απέραντα χωράφια ,
με τις μαγεμένες
παγωμένες φρέζες,
πίσω από τα πολύχρωμα
φύλλα των λουλουδιών
που περιμένουν να ανθίσουν
την άνοιξη.
Αν δεν μας βρεις εκεί ,
να συνεχίσεις
μέσα στους χωματένιους δρόμους
και σ όλες τις στράτες ,
με τα αδιέξοδα της ζωής!
Στα μαγεμένα ξεραμένα πηγάδια ,
με τα χαλασμένα
μαγκάνια
και σε κανά δυο πηγές ,
σ αυτές ξέρεις ,
αυτές που ξεδίψουν
οι νεράιδες και τα ξωτικά!
Μέσα στα μαγεμένα
δάση μπορεί να μας βρεις ,
η στις σκέψεις ,
μέσα του μυαλού σου,
σε κρυφές γωνιές
του παραδείσου ,
η της κόλασης
και αν όχι σ όλα αυτά ,
τρέξε τότε στον παλιό μύλο ,
στην εκκλησία της Παναγίας, πάνω στα πέτρινα σκαλοπάτια ,
εκεί απέναντι
από το γιομάτο φεγγάρι.
Εκεί μπορεί να είμαστε αγκαλιά εγώ και εσύ,
που σκέφτομαι να περάσω μαζί όλη την ζωή μου .
Εγώ και η γυναίκα μου
και να δίνουμε όρκους ,
αφιερώνοντας την ζωή μας
στην αγάπη μας.
Εκεί θα ήμαστε ,
αγκαλιασμένοι να μιλάμε
κοιτάζοντας το φεγγάρι κατάματα,
για τα τωρινά
και τα μελλούμενα ,
κρυμμένοι
στην μέση του ουρανού,
πάνω στα πέτρινα στηρίγματα ,
παίρνοντας φιλιά
και υποσχέσεις ,
για μια αγάπη που ξεκίνησε
μόλις τώρα
και μπορεί να είναι μόνη
και ας την ψάχνει
ο κόσμος όλος!
Στους ηλιοσταλαχτους κήπους της καρδιάς σου
να μας ψάξεις,
εκεί απέναντι από το φεγγάρι στην μέση του ουρανού,
θα το κοιτάμε κατάματα ,
θα ορκιζόμαστε
και θα αγκαλιάζουμε ,
την αγάπη μας
μ ένα χαμόγελο!!!
ΠΟΙΗΣΗ Σωτήρης Εμμ. Σπηλιώτης